Op 20 november 1989 werd het kinderrechtenverdrag – officieel: Verdrag inzake de Rechten van het Kind (VRK) – aangenomen door de Verenigde Naties (VN). In dit verdrag staan 54 artikelen[1] met afspraken over de rechten van kinderen en jongeren tot 18 jaar. Nationale regelgeving en beleid moeten zo worden aangepast dat zij voldoen aan de eisen die het verdrag stelt. Nederland werd partij bij het VRK op vrouwen-emancipatiedag – 8 maart – 1995. Kinder-emancipatiedag is 20 november: de jaarlijkse Internationale Dag van de Rechten van het Kind.

Toevoeging van het woord ‘Internationaal’ aan het Verdrag inzake de Rechten van het Kind (en zodoende de afkorting IVRK in plaats van VRK) werd gepromoot in kinderrechtenkringen rond Jaap Doek[2] en komt vermoedelijk ook van hem of uit die hoek. Het Tractatenblad geeft de officiële en correcte vertaling van Convention on the Rights of the Child (CRC): Verdrag inzake de Rechten van het Kind (VRK).[3] De afkorting ICRC staat voor de International Committee of the Red Cross (zie icrc.org).

De VS zijn de enige lidstaat van de VN die geen partij is geworden bij het VRK. De VS hebben het VRK wel ondertekend maar nooit bekrachtigd, zodat het VRK voor de VS niet in werking is getreden. Daar- door zijn de VS de enige VN-lidstaat die niet verplicht is periodiek te rapporteren over de naleving van de VRK-rechten van kinderen – en de bijbehorende plichten van ouders, overheden, beroepskrachten en instanties c.q. van de centrale overheid ten aanzien van ouders, lagere overheden, beroepskrachten en instanties – door de staat aan het Comité inzake de Rechten van het Kind (VRK-comité).